W artykule przedstawiono pomiar wyposażenia infrastrukturalnego powiatów. Pomiaru dokonano, posługując się dwoma zestawami cech diagnostycznych. W pierwszym podejściu infrastrukturę opisano za pomocą wskaźników natężenia (charakteryzujących gęstość), a w drugim podejściu – wskaźników struktury (charakteryzujących dostępność). Wyniki pokazały, że oba podejścia pozwalają na wybór powiatów o niezadowalającym poziomie wyposażenia infrastruktury pod względem dostępności i gęstości oraz powiatów bardzo dobrze wyposażonych. Wynika to zarówno z warunków naturalnych, jak i z gęstości zaludnienia. Stwierdzono, że bardzo dobra dostępność infrastruktury nie jest ściśle skorelowana z jej dużym zagęszczeniem. Najszybciej zwiększa się dostępność infrastruktury na obszarach wiejskich charakteryzujących się niskim poziomem rozwoju (sieć gazowa i kanalizacyjna).
infrastruktura gospodarcza, klasyfikacja obszarów wiejskich, statystyka regionalna
Bank Danych Regionalnych (2009), GUS, Warszawa
Lira J., Wagner W., Wysocki F. (2002), Mediana w zagadnieniach porządkowania obiektów wielocechowych,
[w:] Statystyka regionalna w służbie samorządu terytorialnego i biznesu, red.
J. Paradysz, Akademia Ekonomiczna w Poznaniu, Poznań
Lira J., Wysocki F. (2004), Zastosowanie pozycyjnego miernika rozwoju do pomiaru poziomu
zagospodarowania infrastrukturalnego powiatów, „Wiadomości Statystyczne”, nr 9
Ratajczak M. (1999), Infrastruktura w gospodarce rynkowej, Akademia Ekonomiczna w Poznaniu,
Poznań
